Pioniersschool

“We startten met het project in 2018”, vertelt MOS-verantwoordelijke van De Ceder Lisbeth Volkaerts. “Toen waren er nauwelijks scholen met een groene speelplaats waar we een voorbeeld aan konden nemen. Eigenlijk hebben we dus echt pionierswerk verricht. Samen met Regionaal Landschap Rivierenland maakten we een prachtig plan.”

Uit de startblokken

Lisbeth: Voor 2018 stond er een mooie, grote boom op onze speelplaats. Maar deze stond te dicht bij het spoor en moest dus weg. Toen bleef plots enkel een tegelvlakte over, zonder groen. Dat was voor ons echt het moment om de speelplaats aan te pakken.

Zowel de ouders als de leerlingen mochten tekeningen maken en ideeën doorgeven. Ook met het hele team dachten we out of the box; alles mocht en alles kon. Uit die ideeën kozen we dan de haalbare, om deze vervolgens te clusteren in aparte zones. In deze zones kunnen de leerlingen op eigen niveau meegroeien met de speelplaats.

Geëngageerd en gedragen

Lisbeth: Voor de werken konden we rekenen op ouders en leerlingen die tijdens enkele werkzaterdagen de hele speelplaats omtoverden. Een papa van een leerling kon een kraan regelen. Dat hielp de werken ook wel erg vooruit.

Het onderhoud gebeurt vooral door de leerlingen. De kinderen van het 5e en 6e leerjaar vullen bijvoorbeeld de schors aan met de kruiwagens. De leerlingen van de andere klassen en zelfs de kleuters komen dan spontaan meedoen met emmertjes. Alle leerjaren helpen mee bij het opnieuw inzaaien van de speelheuvel en het snoeien van de haag. De kinderen van de MOS-groep houden de groentetuin netjes.

Twijfels en communicatie

Lisbeth: Met goede communicatie kan je veel bereiken. Zo voelen veel veranderingen niet ‘opgedrongen’ en is iedereen mee in het vergroeningsverhaal. Elke week stuurden we een mail uit met updates over de nieuwste werken, of deelden we mee welke speelplaatszone tijdelijk werd afgesloten bijvoorbeeld. Dat is zeker een tip voor scholen die nog aan een vergroeningstraject beginnen.

Echte tegenstanders van de vergroening waren er niet. Kleine twijfels staken wel de kop op, zoals bijvoorbeeld ‘waar moeten we nu onze rij maken’ of ‘wat met vuile klassen’? Maar je past je snel aan. Nu maken we niet echt rijen meer. Leerkrachten die hun klas graag dat tikje netter houden, laten hun leerlingen pantoffels dragen. Die twijfels waren dan ook volledig weg bij het zien van die prachtige groene speelplaats.

Groene Oase

Lisbeth: We zijn blij dat de provincie ons een subsidie heeft gegeven voor een Kleine Groene Oase. Hiermee kochten we boomstammetjes voor onze buitenklas, maakten we een omheining voor de cavia’s en werden nieuwe bessenstruiken geplant, als kers op de taart.