Als schakeltje binnen de noodplanning en het crisisbeheer, las ik met veel waardering en instemming het zogenaamde Wintermanifest van 30 december 2021. Dat her en der een zin of een passage wat polemiserend, volgens sommigen aanvallend is geschreven doet geen afbreuk aan de kwaliteiten ervan. Het is trouwens – zoals het ook zelf aangeeft- niet enkel pertinent voor een wetenschappelijk en maatschappelijk verantwoord pandemiebeleid, maar vooral ook voor het crisis- of ‘resilience’ beleid in het algemeen. Als velen tijd en energie investeren om grondig te reflecteren over wat was en wat nog beter kan, zijn ‘gekwetste ego’s’ of lange tenen m.i. misplaatst. Uitgestoken handen zijn er om te grijpen, niet om in te spuwen.

Veel belangrijker nog dan de kritiek is de uitnodiging tot breed, diep en volgehouden engagement van eenieder die eruit spreekt. In die zin is het inderdaad jammer dat niet eerder volgehouden en aanklampende initiatieven werden genomen om de degelijke voorstellen in de praktijk te brengen, eerder dan ze achteraf als beter alternatief voor te stellen. 

Het volledige opiniestuk van de gouverneur kan u hier nalezen.